Woensdag 12 april.
Herrie rondom de herberg.
Gisterenavond al vroeg op het terras midden in de stad een plekje ingenomen om één van de dagelijkse processies voor Semana Santa te kunnen zien. Het duurde tot zonsondergang voordat deze passeerde.
Eerst de drumband, daarna de optocht met veel parochianen van jong tot oud verkleed in witte lange habijten met in de hand kaarsen of wierookkandelaars. Daarachter komt zeer langzaam de enorme draagbaar waarop een Christusbeeld omringd door kaarsen. Onder de drager, verscholen achter het gordijn lopen zeker 20 sterke mannen om het geheel te dragen. Na iedere 20 meter is er wel een stop,omdat de draagbaar loodzwaar is van de ballast. De processie duurt enige uren en voert heel langzaam door de straten. Rond 22.00 vinden we het welletjes en hoog tijd om naar de herberg terug te gaan voor een goede nachtrust. In de herberg hebben de dames zich inmiddels naast de voordeur geinstalleerd. Ze gebruiken enige dekens als ondergrond. Brrr.. niet aan denken, daar gaan onze weldoorspekte heupen van stijgeren. Via het zeer smalle trapje begeven we ons naar onze gammele slaapplek. Buiten is er nog veel lawaai en daar hebben we de hele nacht last van. Niet zo gek is dit. De herberg is omringd door kroegen en na de processie is het kroegen lopen. De dorpelingen brengen schreeuwend de nacht rondom de drie kroegen door. Sluitingstijd kennen ze hier niet. Met de herberggangers hebben ze geen medelijden. Als om 6.30 het wekkertje gaat zijn we min of meer geradbraakt en nadat we langs de dames de uitgang hebben gevonden begeven we ons richting bar. De barkeeper, met zeer luide stem, hij denkt zeker dat we doof zijn geworden vanacht, vraagt ons wat we willen hebben. Natuurlijk toast met marmelade.
Het is bijna licht als we op pad gaan. Direct zeer stijl omhoog het dorp uit. Dat valt niet mee. We blijven flink stijl omhoog klimmen en dalen richting Baena. Een mooie route door het gebergte, waar de zon over de bergkam zijn eerste stralen laat zien.
Het wordt opnieuw een warme zonnige dag. Tot aan Baena hebben we de eerste 9 km. Een prachtige route. In Baena worden verwelkomt door de drumband. Iedereen wordt hier letterlijk zijn bed uit getrommeld.
We drinken in het plaatsje koffie en slaan extra water in. Eenmaal weer op weg wordt de route door de heuvels begroeid met nog steeds alleen olijven saai. We lopen alles over de carretera en het wordt heel warm. Dit hebben al lang niet meer meegemaakt. Erg blij zijn we als Castro del Rio in zicht komt. Wat blijft een dorp ver weg als je bijna de tong op de hielen hebt hangen.
Eindelijk wandelen we het dorp binnen en natuurlijk wordt het weer klimmen en dalen in het dorp om de herberg te vinden. Als je voor de alberque staat wordt je gesommeerd om bij het politiebureau de sleutel te halen. Alsof je nog niet genoeg kilometers in de benen hebt. Op het politiebureau krijgen we de sleutel en een stempel. In de herberg aangekomen, worden we niet verwelkomt door Pierre maar door een Belgisch echtpaar. Wij installeren ons bij hen en gelukkig hebben we nog twee stapelbedden tot onze beschikking. Even uitblazen op de stoel en daarna douchen en een wasje. Als ik terug kom van de douche hangt er een licht bederfelijke geur op de kamer. George heeft uit zijn rugzak een dode salamander gehaald. Gatver.. de inhoud meurt. Tijd om de inhoud te luchten op de binnenplaats. Daarna op zoek naar een restaurantje. We vinden een aantal bars in het kleine stadje en natuurlijk komt Pierre ons verrassen. Het oogt gezellig. Parasols uit en tot vijf uur gezelligheid, daarna siësta. Ook onze barman sluit en hij vindt het niet erg als wij gewoon, zonder nog een extra drankje blijven zitten.Tegen de avond komt hij weer terug. Wij blijven nog bij de bar in de schaduw zitten. Heerlijk . Het is een hete dag. We moeten in Cordoba toch maar op zoek naar nog een korte broek en hemd, want op zoveel warmte hebben we niet gerekend.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten