Dag 11 Cerro Muriano naar Villaharta 20 km.
Zondag 16 april Pasen in Nederland. Semana Santa hier voorbij.
Geen vers ontbijt vanmorgen. Het restaurant is vandaag gesloten. Nog wel twee boccadillos met kaas kunnen scoren. Het brood is hier in één dag oud en taai. En als er niets anders te eten valt is dit het alternatief. Flink kauwen op het oude brood en wegspoelen met water. Een half broodje is meer dan genoeg. Op pad maar. Via de achterdeur verlaten we het pand, nadat we gisterenavond nog alles hebben afgerekend.
Hebben de drie jeugdige dames Cordoba bij nacht op zijn kop gezet. Wij hebben gisterenavond samen met Fred en de restauranthouder de bloemetjes flink buiten gezet. Het nachtje is TE kort voor mij geweest. Echter de karavaan gaat door en als ik de aansluiting niet wil missen zal ik toch met mijn ‘houten kop’ mijn kameraad moeten volgen. Hij heeft de route in zijn GPS, hij is gezellig, hij loopt lekker door, draagt zijn eigen bagage en klaagt nooit. Ik houd er niet van om alleen in den vreemden te lopen en loop graag zorgeloos een route en daar wil ik best wel wat concessies voor doen. Zoals mijn bagage dragen en de voetjes alle dagen voorwaarts te zetten. De voeten zijn mijn dwarsliggers.
Één heeft er al een poosje geen zin om steeds te wandelen, echter ze krijgt mij er niet onder. Zij krijgt echt genoeg aandacht, maar ze blijft me dwarsbomen. Is het geen kramp dan is het wel een spier of pees die opspeelt. Heb je dit opgelost en denk je net 'prachtig alles werkt weer zoals het hoort' dan heb ik te vroeg gejuicht en gaan diverse zenuwen in mijn voet zich laten horen. Met knijpen, kneden, smeren, voet hoog neerleggen, nieuwe zachte zolen, nieuwe schoenen. Ze doet haar eigen ding. Ze lijkt wel een jengelend kind wat haar zin niet krijgt. Enfin, gewoon negeren en dat werkt het beste. Er is er maar één de baas en dat ben ik.
Dus hup in die stevige wandelschoenen en de paden op. Sinds gisteren lopen we door de Sierra Morena.Het dorp uit lopen we eerst een lang stuk over de weg en langs een grote militaire kazerne. Op het moment dat we dit om 8.00 passeren wordt het appel gegeven. In een stevige pas en kaarsrecht volgen de militairen de bevelen op van de kolonel?. Niets geen vrije dag. In Cordoba liepen er militairen mee in de processie. Zij droegen de draagbaren. Het opmerkelijke was dat zij, behalve dat ze kaarsrecht liepen ook het hoofd ver achterover hadden. Die zagen bijna niets en hoorden alleen de commando's. Laat ze maar niet met ons mee wandelen, want dan zijn we de hele dag bezig om ze zonder lichamelijke brokken over de grove rotspaden te leiden. We buigen af naar een smal zandpad bedekt met grove keien en kuieren heerlijk door het bos. Tot onze verrassing zien we een vos voor ons het pad rustig oversteken. Vast op zoek naar een konijnenboutje. Na tien kilometer lopen we door een klein dorpje en gelukkig er is een bar open. Hier is tevens vers brood of een andere lekkere broodje te koop. Heerlijke verwennerij. Na de stop is het een lang stuk over een oude verlaten asfaltweg en daar komen we nog twee jongetjes tegen die in hun beste engels een gesprek met ons houden. Zij zijn gewapend met stok en zijn de omgeving aan het onderzoeken. Als we doorlopen gaan de jongens voor ons zingen. Een flamengolied galmt uit hun jonge strotjes en het is jammer dat we geen castanjetten bij ons hebben. Olé, Olé.
We vervolgen de route die nu dwars door het gebergte gaat. Het venijn zit weer in de staart. Nog een aantal kilometers flink klimmen en dalen en met een natte rug arriveren we in Villaharta. In het begin van het bergdorpje vinden we een hostal bij bar Mirasierra.Er zijn nog kamers vrij. Prima. We hebben met Fred en nog twee Peregrinos uit Frankrijk en Oostenrijk een heel appartementen complex voor ons allen met een groot balkon erbij. Hier houden wij het wel een middag uit. De zon komt goed door en wij laten ons bruin bakken. Morgen een hele lange wandeling. Na een spontaan pelgrimberaad besluiten we om ons morgen halverwege met een auto af te laten zetten en wandelen we het traject van bijna 40 km in twee dagen. We hebben hier een goeie accomodatie en dat bevalt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten