Al vroeg zijn we wakker gemaakt door de kippen van de achterburen. Het gezellige getokkel kondigt voor ons de eerste vakantiedag aan. Ik wil nog een warme douche nemen, maar George heeft de boiler al uitgezet en zo begint al snel het 'Spartaanse leven' . Brrr.. dan maar een 'kattenwasje' . Als we na ons ontbijt nog zijn verdiept in de krant, komt onze taxi, een goede vriend, ons ophalen. We nemen afscheid, dag huis, dag tuin, dag buren tot over.... Zonder files arriveren we al ruim twee uur voor vertrek op Schiphol. Aangekomen in de vertrekhal is het superdruk. Later horen we dat er vandaag 196.000 passagiers zijn geweest. Wat een drukte. Veel jeugd, dat heeft vast een leuke midweek naar een stad in het vooruitzicht. Wij zoeken tussen de meute onze incheckbalie op en vrij snel zijn we ingecheckt. Als we onze weg vervolgen naar de security zien we een lange rij schuifelen richting de 'bakjes'. Na ruim 40 minuten zijn we daar gearriveerd. Nadat ik me 'half' heb ontdaan van diverse kledingstukken, mag ik met de handen omhoog en de benen gespreid wachten in het scanhokje. Blijkbaar denkt men daarna nog altijd dat er op het lijf nog een bommetje is verstopt, want na het verlaten van het hokje speurt een lieftallige dame met haar zachte handjes nog uitsterst secuur mijn zachte lijf af. Enfin, goedgekeurd kan ik mijn spullen weer ophalen en samen mogen we onze weg vervolgen. Eindelijk tijd voor koffie met appeltaart en daarna op naar de instapgate. Alles verloopt soepel en na een rustige vlucht landen we rond 15.00 op de luchthaven van Malaga. Het zonnetje schijnt volop. Met de lokale bus rijden we richting het centrum. Eenmaal daar aangekomen zoeken we ons appartementje. In een zeer smal straatje, waar we onder de vangnetten van puinafval ons stekkie proberen te vinden, lopen we heen en weer. Waar is nu het appartement? Toch niet bij die bouwval? Even verderop ook veel geschuur en ook een nr 1??? De bouwvakker kijkt ons vreemd aan en verzet zijn trap om ons toch door te laten. Daar staan we in een trappenhuis vol met losse stenen en in een complete bouwval. Oeps, zal het nu gebeuren dat we een kat in de zak hebben geboekt. We gaan onze reservering maar eens raadplegen. Gelukkig contact. In ons beste spaans vragen we naar onze bestemming en warempel, dit trappenhuis mogen we verlaten en el senor komt ons ophalen. Echter onder de vangnetten is de ingang van het appartementje. Deze ziet er, na binnenkomst, gezellig uit en met de ramen nog even wijd open is het snel een mooi fris stekkie. Nadat we rugzakken hebben achtergelaten, gaan we het centrum verkennen. We lopen richting haven en dompelen ons onder in de gezellige toeristische sfeer van de stad. We eten in een sfeervol eettentje en het Spaanse gevoel stroomt met behulp van de wijn
Geen opmerkingen:
Een reactie posten